
Inauguracja miała miejsce w auli w obecności władz miasta. Grono pedagogiczne liczyło 16 osób. W szkole uczyło się 320 uczennic.
Budowa szkoły trwała niecałe dwa lata. Do robót zatrudniono niemal wyłącznie koszalińskie firmy. Obiekt przetrwał wojnę. Radzieckie władze wojskowe urządziły w budynku szpital. Wyposażenie szkoły było zmagazynowane w piwnicach i na strychu, i to je uratowało przed zniszczeniem.
Na wiosnę 1947 r. Rosjanie zaczęli się ewakuować i zwijać swój szpital. Latem budynek został przejęty przez władze polskie. Następnie gmach przejęły władze miejskie, które po remoncie przekazały go na siedzibę Gimnazjum i Liceum.
Wtedy szkoła otrzymała imię Stanisława Dubois. Wcześniej, jeszcze bez patrona, funkcjonowała przy ulicy Zwycięstwa.
pg/mt