
W wieku 95 lat zmarła Katarzyna Herbert z domu Dzieduszycka, tłumaczka, wdowa po Zbigniewie Herbercie. Była fundatorką Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta i założycielką Fundacji im. Zbigniewa Herberta.
Urodziła się w 1929 roku w Zarzeczu. W latach 50. weszła w warszawski krąg artystyczny, gdzie w 1956 roku poznała Zbigniewa Herberta. W latach 60. mieszkała w Paryżu, gdzie związała się ze środowiskiem polskich twórców emigracyjnych, przede wszystkim Józefem Czapskim, czego świadectwem jest ich wydana korespondencja. Pracowała jako lektorka we francuskich wydawnictwach, a także tłumaczyła literaturę francuską na polski - m.in. Jeana d’Ormessona i Valery’ego Larbaud.
W 1968 roku wyszła za mąż za Zbigniewa Herberta, po którego śmierci była opiekunką i promotorką jego twórczości, dzięki niej starannie wydawano kolejne wiersze z archiwum, tomy esejów i korespondencji.
IAR/zn