Piotr Dumała – polski reżyser, scenarzysta, pisarz, rysownik, grafik, prozaik i autor oprawy plastycznej filmów animowanych. Profesor sztuki filmowej, wykładowca na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, Wydziale Animacji University College of Arts Crafts and Design Konstfack w Sztokholmie w Szwecji i Uniwersytecie Harvarda w USA. Ukończył w roku 1982 warszawską Akademię Sztuk Pięknych, specjalność konserwacji rzeźby kamiennej na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki u prof. Adama Romana. Przez dwa lata studiował w Pracowni Filmu Animowanego na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie u prof. Daniela Szczechury.
Przez wiele lat związany ze Studiem Filmowym Se-ma-for w Łodzi i Studiem Miniatur Filmowych w Warszawie. Jest jednym z najbardziej znanych i cenionych na świecie polskich twórców filmu animowanego. Debiutował w Se-ma-forze filmem Lykantropia (1981). Następne filmy ukazały wspaniałe efekty zastosowanych przez niego technik animacyjnych. Najbardziej oryginalna z nich polegała na ryciu i zamalowywaniu rysunków wykonywanych na gipsowych płytach. Każdy jego kolejny film w Se-ma-forze był wydarzeniem: Czarny Kapturek (1983), Latające włosy (1984), Nerwowe życie kosmosu (1986), Wolność nogi (1988), Seria absurdów (1993). Pomysły filmów Dumały krążyły wokół sennych marzeń i wizji. Jego szczytowym osiągnięciem w Se-ma-forze był film Ściany (1987), zaliczany obok Tanga Rybczyńskiego i Fotela Daniela Szczechury do najważniejszych filmów tego studia.