Katarzyna Kużel razem z Tomaszem Tranem poprowadzili na antenie Polskiego Radia Koszalin wieczorną audycję podczas, której poruszony został temat kondycji polskiego reportażu.
Michał Słobodzian - Polskie Radio Pomorza i Kujaw
Michał Słobodzian wyznał, że polski reportaż wyróżnia się na arenie międzynarodowej: - Uważam, że, nie ma sobie nic do zarzucenia. Nie powiedziałbym, że na Zachodzie mniej słyszy się o naszych dziełach. To jest naprawdę niesamowite, bowiem oni realizują bardzo kosztowne audycje, a mimo to polska sztuka reportażu przeważa nad zagranicznymi produkcjami.
Aleksandra Sadokierska - Polskie Radio Białystok oraz Dominik Gil - Polskie Radio Lublin
Dziennikarka Radia Białystok nie zgodziła się ze stwierdzeniem, że reportaż jest gatunkiem wymierającym, a każdy młody reportażysta powinien mieć „szlachetnego nauczyciela”: - Nasi reportażyści wyjeżdżają na międzynarodowe konkursy. Tam ich prace są doceniane i wysoko nagradzane. Dzięki warsztatom, konferencjom i wyjazdom twórcy mogą się rozwijać i szukać własnej wrażliwości na świat.
Aleksandra Sadokierska zaznaczyła, że każdy młody reportażysta powinien mieć swojego „szlachetnego nauczyciela”. - Ważna jest osoba z doświadczeniem, która ma czas i chęć przekazać nam swoją wiedzę. Sama miałam kilku takich nauczycieli i jestem im wdzięczna, że pomogli mi znaleźć swoją drogę i estetykę - powiedziała.
Dominik Gil, również zapytany o kondycję polskiego reportażu odpowiedział: - Reportaż radiowy to sztuka opowieści, która wymaga skupienia, koncentracji i zaangażowania zarówno ze strony autora, jak i odbiorcy. Nie czuję się uprawniony, aby ogólnie ocenić kondycję polskiego reportażu. Mam za małe doświadczenie i niewiele zrealizowanych audycji, ale sądzę, że współczesny reportaż ciągle zaskakuje i daje do myślenia.
Marta Rebzda - kierownik literacki w Teatrze Polskiego Radia
Marta Rebzda opowiedziała o tym co w reportażu jest priorytetem: - Najważniejszym przesłaniem reportażu są - treść, to o czym opowiada nasz bohater, jak i osoba przedstawiająca tę historię. Za każdym razem jest to opowieść o ludziach, życiu, losach. Trzeba w tych dwudziestu czy trzydziestu minutach zawrzeć historię spójną, zwartą, porywającą, interesującą - odtworzyć tego bohatera i dać mu szansę opowiedzieć swoje życie.